Energetyka rozproszona ( generacja rozproszona )

Energetyka rozproszona, jest formą wytwarzania energii elektrycznej, ciepła, a także paliw płynnych, przez małe jednostki lub obiekty wytwórcze, przeznaczonych do ich lokalnego wykorzystania. Energia jaka jest wytwarzana w systemie rozproszonej energetyki to najczęściej ta pochodząca z odnawialnych źródeł energii.

Rozwinięcie samej energetyki rozproszonej definiuje się pod pojęciem „ generacji rozproszonej”, czyli źródeł energii, które współpracują z siecią energetyczną do 100 kV, lub tej energii, która z pominięciem sieci, dostarczana jest bezpośrednio do odbiorcy.

Generacja rozproszona dzieli się na dwie klasy technologii :

• Technologie, które do produkcji energii elektrycznej i cieplnej wykorzystują paliwa kopalne, również w procesach skojarzonych tj. (kogeneracji, trigeneracji, poligeneracji).

• Technologie, które do produkcji energii elektrycznej i cieplnej wykorzystują odnawialne źródła energii :

ciepło; (kolektory słoneczne, energia geotermiczna)

e. elektryczna; ( MEW, turbiny wiatrowe, biogazownie, spalanie biomasy, fotowtalika ).

Biorąc pod uwagę wartość mocy zainstalowanej generację rozproszoną dzielimy na :

• mikro generację poniżej 5kW
• małą generację 5kW-5MW
• średnią generację 5MW-50MW
• dużą generację 50MW-150MW
(wg. Paska J., Wytwarzanie rozproszonej energii elektrycznej i ciepła, Politechnika Warszawska 2010 )

W dzisiejszych czasach gdy ludzkość rozwija sektor energetyki rozproszonej tak naprawdę wraca do jej korzeni, ponieważ pod koniec XIX wieku, kiedy to energetyka zaczynała funkcjonować istniała tylko generacja rozproszona.

Każde źródło energii było niezależne i zasilało wydzielone sieci odbiorców, z powodu braku wystarczającego opanowania technologii przesyłu energii elektrycznej na duże odległości. Początek XX wieku przyniósł „rozkwit” dużych elektrowni systemowych będących w stanie przesyłać energię elektryczną na znaczne odległości, tym samym zaopatrując w prąd duże obszary. Ponadto ogromną rolę w odejściu od systemu rozproszonego miały względy ekonomiczne. Koszt jednostkowy energii spadał dzięki większym mocom zainstalowanym i polepszeniu sprawności, a przede wszystkim, dzięki wysokosprawnemu przesyłowi zaczęto lokalizować elektrownie w pobliżu kopalń paliw kopalnych (np. elektrownia w Bełchatowie) co pozwoliło zaoszczędzić na kosztach transportu surowca do elektrowni rozproszonych.

Obecnie kiedy to systemy energetyczne przeżywają ewolucją, a sama energia pozyskiwana z OZE staje się coraz tańsza i bardziej konkurencyjna w stosunku do konwencjonalnej, obserwujemy powrót idei generacji rozproszonej.

Innym atutem jest możliwość wytwarzania energii tam gdzie nie ma doprowadzonych linii energetycznych, co spowodowane jest trudnym ukształtowaniem terenu, bądź jego klasyfikacją do obszarów chronionych przyrodniczo ( linie energetyczne psuły by walory krajobrazowe ).

Dodatkowo sama energetyka konwencjonalna obarczona jest wieloma minusami:
• duży koszt budowy elektrowni konwencjonalnych i długi czas ich realizacji;
• ryzyko awarii, które mogą być szkodliwe dla człowieka i środowiska;
• uciążliwość dla środowiska, po przez emisję substancji szkodliwych;
• brak konkurencji ze względu na monopol naturalny.

Warto wiedzieć, że nie każdy obiekt związany z wytwarzaniem energii odnawialnej jest zakwalifikowany do obiektów wchodzących w skład energetyki rozproszonej. Takowymi przykładami są duże elektrownie wodne i farmy wiatrowe ( przy czym jak dotąd nie określono od lub do jakiej mocy zainstalowanej ). Z kolei elektrociepłownia zasilana gazem ziemnym nie będzie kwalifikować się pod OZE, lecz śmiało będzie wchodzić w skład energetyki rozproszonej.